Ik haat hardlopen
dacht ik
Hoe een thuisblijfmoeder in 3,5 jaar tienvoudig marathoner en six marathon majors finisher werd
het
boek
“Ik háát hardlopen”! Dit is wat meervoudig marathonloopster Hedwig van Bree letterlijk riep na haar allereerste rondje joggen door het park.
Als Hedwig een tijd later een gezin krijgt en van succesvolle carrièrevrouw transformeert in thuisblijfmoeder, staat haar leven op zijn kop. Met deze positiewisseling lijkt zij een groot deel van zichzelf te zijn kwijtgeraakt.
Wat blijft er over als je je status verliest? Bij gebrek aan andere opties en op zoek naar positiviteit besluit Hedwig te gaan hardlopen. Nietsvermoedend zet ze de eerste stappen van een groot avontuur.
Dit is het verhaal van een vrouw die zichzelf terugvond toen ze de hardloopster in zichzelf ontdekte. Een boek dat geschreven is voor iedereen die zoekt naar dat ene raam dat open gaat, nadat er een deur is dicht gegaan én voor iedereen die gelooft in de kracht van gewone mensen.
Of, zoals Eliud Kipchoge zegt: “No human is limited”.
“Als je mij toen had gezegd dat ik tussen november 2015 en april 2019 tien marathons zou lopen en dat de Six World Marathon Majors daar onderdeel van zouden uitmaken, had ik je verbaasd aangekeken. Alleen al omdat ik toen niet eens wist wat die waren”.
Sneak Preview
Fragment Hoofdstuk 1
Ik was dertig en woonde nog niet zo lang samen. De liefde laat je soms gekke dingen doen. Vandaar dat ik op een belachelijk vroeg tijdstip opstond om te gaan hardlopen met mijn redelijk nieuwe liefde.
Hij liep wel vaker, ik nooit. Ik had een hekel aan gezwoeg zonder doel. Je kan er niet mee scoren, je kunt niet winnen. Hoewel ik mijn hele leven gesport had, vond ik hardlopen niet te doen, zo zwaar. Natuurlijk liet ik niets van dit alles blijken en liep ik gedwee achter hem aan de nog donkere, koude ochtend in.
In een dikke joggingbroek, een T-shirt met daarover een trui en aan mijn voeten oude sportschoenen jogde ik richting het Oosterpark. Ik had het na 300 meter al helemaal gehad. In gedachten klaagde ik en dacht ik aan het warme bed waarin ik nog steeds had kunnen liggen.
Met een vriend die mij vaker in zijn enthousiasme mee wist te trekken, maakte ik soms de fout te vergeten dat ik niet alles dat hij leuk vond ook graag deed. Toen hij had geroepen dat hij de volgende ochtend extra vroeg op zou staan om te gaan hardlopen en vroeg of ik meeging, zei ik ja. Sterker nog, ik zei: ‘Ja leuk!’ Had ik maar een goede smoes bedacht om niet te hoeven gaan. Daar was het nu veel te laat voor, we waren inmiddels bij de rand van het park aangekomen. Het kippeneindje dat we tot nu toe hadden afgelegd – nog geen kilometer – voelde als een immense afstand. Ik vond deze sport vreselijk. Steeds chagrijniger vervolgde ik de route, een paar meter achter mijn vriend aan rennend. In het park zag verbazend veel mensen die ook allemaal hardliepen. Stelletje gekken.
Ik kon het tempo waarop we liepen niet volhouden. Mijn benen voelden als betonnen palen. Ik liet me afzakken naar een ritme dat enigszins te doen leek, waardoor ik nog verder achterop raakte. Vriend keek vrolijk en met een vleugje leedvermaak achterom alsof hij zeggen wilde: kijk mij eens lekker gaan!
Ik lachte naar hem ‘wat ga jij goed, wat kan jij lopen zeg’ probeerde ik met mijn blik te zeggen. Mijn gezichtsuitdrukking vormde de woorden, maar praten kon ik al niet meer. Mijn ademhaling was zwaar; ik moest mijn best doen die onder controle te krijgen. Vriend riep dat hij even tempo ging maken. Ik vond het prima. Op een slakkengangetje liep ik door het park.
Ik meen dat hij drie rondjes Oosterpark liep. Ik hield het in dezelfde tijd maar één ronde vol. Wat was ik godsallemachtig blij toen deze martelgang erop zat. Ik vervloekte hardlopen. Het was een gegeven. Ik houd van sporten waarbij je kunt scoren, waarbij je de strijd aan kan gaan. Hardlopen was helemaal niks voor mij en zou dat ook nooit worden, stelde ik niet voor de eerste keer vast. Ik wist het zeker: ik háát hardlopen.
…
Hoofdstukken
Pagina's
Hedwig
van Bree
Hedwig van Bree (1974) is recruiter, moeder en marathonloopster. In 2019 werd ze nummer 84 op de Nederlandse marathonranglijst voor vrouwen en Six Star Finisher.
“Sinds mijn kindertijd had ik de wens een boek te schrijven. Dat deze droom na vele jaren is uitgekomen via mijn grote passie voor hardlopen, vind ik geweldig.
Hedwig van Bree
Bestellen
Ik haat hardlopen is nu beschikbaar!
